1862 – 150 lat – 2012

       W tym roku obchodzimy 150 –lecie uruchomienia Drogi Żelaznej St. Petersbursko – Warszawskiej ( Kolei Warszawsko – Petersburskiej).

Oficjalnie całą linię oddano do użytku 15 grudnia 1862 roku. Natomiast pierwszy pociąg na odcinku Warszawa – Białystok przejechał 18 maja, a pierwszy płatny pociąg osobowy już 18 września 1862 roku wyjechał z warszawskiej Pragi (dworzec Warszawa Wileńska) i po 38 godzinach dojechał do Petersburga pokonując 1000 km. 

Historia kolei na Podlasiu zaczyna się w 1862 roku, gdy otwarto „drogę żelazną” z Warszawy do Petersburga przez Grodno i Wilno. Była to druga linia kolejowa wybudowana na terenie Królestwa Polskiego, a pierwsza, która przecinała dzisiejsze województwo podlaskie. Budowę połączenia władze carskie zaczęły w 1851 roku i prowadziły do wybuchu wojny krymskiej w 1853 r. Prace wznowiono w 1857 roku po utworzeniu „Głównego Towarzystwa Rosyjskich Dróg Żelaznych” skupiającego przeważnie kapitał francuski. Prawie wszystkie linie kolejowe na terenie województwa podlaskiego wybudowali Rosjanie. Robotników pracujących przy budowie kolei rekrutowano przeważnie z danego terenu, na którym powstawał dany odcinek linii. Z różnych powodów prace przy budowie linii się wydłużały. Pierwotnie planowano oddać linię warszawsko –petersburską w 1861 roku. Dzięki kolei Warszawa – Wilno – Petersburg, która przechodziła przez Białystok, od 1862 roku nastąpił przyspieszony rozwój miasta. Linia ta omijała Supraśl, Choroszcz, Michałowo, Knyszyn, Dobrzyniewo, Ciechanowiec – dotychczas główne ośrodki przemysłu. Kolej warszawsko – petersburska omijając wyższe wymienione miejscowości przesądziła ostatecznie o lokalizacji w Białymstoku centrum tworzącego się samorzutnie okręgu przemysłu włókienniczego. Nowo otwarta linia umożliwiała tani i szybki dowóz materiałów oraz wywóz gotowych produktów, co stawiało miasto w pozycji uprzywilejowanej wobec okolicznych, starszych ośrodków włókienniczych. Wraz ze wzrostem produkcji, transport towarów nabierał coraz większego znaczenia, co w końcu odegrało decydujące znaczenie w rozwoju przemysłu w Białymstoku. 

Na terenie powiatu wysokomazowieckiego ( w tamtym czasie guberni augustowskiej, powiecie łomżyńskim – kierowany był on przez naczelnika powiatowego) miały powstać 2 stacje: Czyżew i Średnica. 

Pismo Gubernatora Cywilnego Augustowskiego do Naczelnika Powiatu Łomżyńskiego – Suwałki dnia 27 marca/8 kwietnia 1850 roku w sprawie wybudowania drogi żelaznej z St. Petersburga do Warszawy. 

Koleje Żelazne w Królestwie Polskim i na Litwie w 1863 roku 

Budynek dworca kolejowego w Czyżewie zbudowany ok. 1859 – 1862 r.

Dworzec w Szepietowie w 1919 roku, zburzony we wrześniu 1939 roku, już nie został odbudowany.

Budynek dworca kolejowego w Łapach 

Parowozy na kolei Warszawsko – Petersburskiej były opalane początkowo drewnem. 

Droga Żelazna Warszawsko – Petersburska. Parowóz D7 z 1862 roku

Droga Żelazna Warszawsko – Petersburska. Parowóz B120 Borsig  (II poł. XIX wieku)