Wiejski Dom Towarowy – 1969 r.
(pocztówka)
Obwód białostocki Białoruskiej
Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (BSRR) w 1940 roku
Tereny Polski zajęte przez III Rzeszę
i Związek Radziecki (podział w okresie 21.10.1939 -22.06.1941)
Tereny Polski zajęte przez III Rzeszę
(podział po 22.06.1941)
Fragment zdjęcia lotniczego
Szepietowa z 1970 r. skala 1: 16 000 – układ przestrzenny dawnych koszar
wojskowych ( ul. Piwna i Ogrodowa)
Obecny widok z lotu ptaka na teren dawnych koszar wojskowych
1 września
1939 roku rano samoloty niemieckie zbombardowały stację kolejową i tory w
Szepietowie. Komunikacja została przerwana na kilka godzin, pojedyncze samoloty
niemieckie krążyły swobodnie nam miejscowością, ostrzeliwując z karabinów
maszynowych wozy na drogach i bydło na pastwiskach – wybuchła II wojna
światowa.
Okupacja niemiecka trwała do 20 września 1939
roku a następnie od 26 września nastała okupacja sowiecka, cała gmina
Szepietowo, która znajdowała się wcześniej w województwie białostockim trafiła
do ZSRR a konkretnie do obwodu białostockiego Białoruskiej Socjalistycznej
Republiki Radzieckiej (BSRR). Powiat wysokomazowiecki składał się z 2 rejonów:
łapskiego i czyżewskiego. Szepietowo weszło w skład rejonu czyżewskiego.
Sowiecki
zbudowali tu prężny ośrodek, jako zaplecze dla swoich niecnych celów, utworzono
komendę NKWD, areszt, wybudowano szpital, łaźnię i całe osiedle mieszkaniowe
dla wojska aż po grunty miejscowości Gierałty Nowe składał się on z około 30 budynków
w większości bloków piętrowych krytych dachówką, teren był zelektryfikowany i
skanalizowany z odpowiednią liczbą ulic.
Przed
wybudowaniem tzw. „postrojek” nazywanych przez okoliczną miejscowość budynków
wojska radzickie mieszkały w ziemiankach na końcu lasu a od 1940 już w wybudowanym
miasteczku ( stacjonowały tu Wojska 0chrony Pogranicza NKWD na „łuku
białostockim” – 88 oddział początkowo z dowództwem w Czyżewie a od lata 1940
już w Szepietowie, oddział 88 składał się z 2250 osób, dowódcą był mjr
Zinowskij). W kwietniu 1941 roku stacjonował w Szepietowie 50 pułk pancerny
dowódcą był mjr Maksim Siemienowicz Pożidajew. Żołnierze sowieccy wybierali
cegłę z wypalonych domów w Wysokiem Mazowieckiem i wywozili ją do Szepietowa na
budowę koszar, m.in. rozebrano kamienice w Rynku, nowa cegła była natomiast z
miejscowej cegielni czy Białegostoku.
W kierunku miejscowości Szepietowo Wawrzyńce
wybudowany był duży budynek z pustaków w stanie surowym miała to być stołówka
–jadłodajnia dla wojska (używana była drewniana postawiona przy obecnej ul.
Wyszyńskiego), lecz prace przerwała wojna.
Dnia 22
czerwca 1941 roku wojska niemieckie po rozpoczęciu wojny ze Związkiem Radzickim
zajęły tereny dotychczas zajmowane przez wojska radzieckie w tym miasteczko w
Szepietowie. Teren ten znalazł się w okręgu białostockim (22 lipca utworzono Bezirk
Białystok, który od 1 sierpnia podlegał pod Prusy Wschodnie). Władze okupacyjne
niemieckie wykorzystały te obiekty na szpital wojskowy i na organizację punktów
usługowych różnych kategorii i obiekty mieszkaniowe. Reperowano tu samochody, które przychodziły z
frontu nazywało to się NSKK (Narodowo – Socjalistyczny Korpus Motorowy), były
to przeważnie samochody ciężarowe i osobowe. W budynkach tych w czasie wojny
było również getto cygańskie i organizacja TODTA (byli to pracownicy zakładów
naprawczych taboru kolejowego na front wschodni). Latem 1943 r. na krótko w
dwóch drewnianych budynkach w kierunku Gierałt było ponad 1000 osób – przebywały
tu grupy cyganów polskich, stąd transportem kolejowym odstawiono ich wprost do
Oświęcimia do obozu koncentracyjnego Auschwitz –Birkenau.
Na przełomie
lipca i sierpnia 1944 roku Niemcy opuszczają białostocczyznę. Dnia 12 sierpnia
1944 r. wyzwolono Szepietowo i okolicę spod okupacji niemieckiej przez wojska
radzieckie i polskie.
Budynki te
częściowo zostały zniszczone (drewniane budynki a murowane ostały) jeszcze do
1947 r. wojska radzickie miały w nich skład amunicji.
Miasteczko
to na polecenie władz powiatowych rozebrano a materiały przewieziono do
Wysokiego Mazowieckiego (postawiono z nich Dom ludowy czy budynki mieszkalne
przy ul. 1-Maja) lub sprzedano m.in. na budowę okolicznych domów na terenie
gminy.
Budynki te
mogły posłużyć pod rozbudowę obiektów usługowych i użyteczności publicznej oraz
budowę agronomówki.
Władze Szepietowa
w 1945 i 1946 roku zwracały się do ówczesnych władz powiatowych by
zabezpieczyli te obiekty od zniszczeń lub ewentualnie przenieść siedzibę
urzędów powiatowych do Szepietowa, biorąc pod uwagę, że Szepietowo posiada
odpowiednią liczbę budynków na ten cel, a Wysokie Mazowieckie jest oddalone od
stacji o 7 km a ponadto było całkowicie zniszczone przez działania wojenne. I
tylko zawdzięczając ówczesnym władzom powiatowym, które nie dość, że, że nie
poparły inicjatywy mieszkańców Szepietowa, a odwrotnie zezwoliły na całkowitą
dewastację tych budynków.
Według
innych źródeł w lipcu 1945 roku starosta Wołoszynowski (Józef Wołoszynowicz) wystąpił
z propozycją przeniesienia wszystkich urzędów do Szepietowa. Starosta uważał, że Wysokie Mazowieckie po
wojnie stało się wsią kościelną, handel i przemysł na wielką skalę nigdy tam
się nie rozwinął. Nie warto w te miasto inwestować, jeden z budynków z postrojek
miał zostać opuszczony przez armię czerwoną i według starosty mógł posłużyć za
siedzibę urzędów. Wojewoda nie zgodził się, bo gminy leżące na północy jak
Tykocin i Kobylin miały zbyt daleko do siedziby powiatu. Część urzędów już wcześniej
lokowała się poza Wysokiem, Powiatowy Urząd Ziemski od początku miał swoją
siedzibę w Szepietowie (a do Wysokiego przeniósł się 26 stycznia 1946 r.)
Pewnym jest,
że w latach 1944-1956 funkcję przesyłanych starostów do Wysokiego Mazowieckiego
i przewodniczących Prezydium Rady Narodowej pełniło kolejno aż jedenaście osób,
czyli niewiele ponad rok trwał czas sprawowania władzy przez jedną osobę.
Od 18
sierpnia 1945 roku Szepietowo z powrotem w województwie białostockim.
Obecnie są
jeszcze widoczne resztki podpiwniczenia a teren ten jest w większości
zalesiony. Pozostałością po koszarach wojskowych i obecności w Szepietowie
Wojsk Ochrony Pogranicza jest obecny budynek GS SCH na rogu ul. Mazowieckiej i
Głównej.
Bibliografia:
Maroszek J.
Dzieje powiatu Wysokie Mazowieckie 1866 -2006. Białystok 2008 r.
Nikołajuk J.
Wojska Ochrony Pogranicza NKWD na „łuku białostockim” na przykładzie 88.
Oddziału w Szepietowie ( październik 1939 –czerwiec 1941 r.) – Zeszyt naukowy
Muzeum Wojska w Białymstoku, nr 24, Białystok 2011 r.
Podlaskie
Biuro Planowania Przestrzennego w Białymstoku – Stacja Szepietowo POZP.
linki: Organizacja Todt
linki: Organizacja Todt
Witaj.Masz może więcej info na temat okupacji sowieckiej w Szepietowie 1939-1941?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Witam. Aż tak mocno nie zagłębiałem się w ten okres. Nawet dzisiaj nie ma żadnego zdjęcia z koszar oprócz lotniczych z 1944 roku: https://fotopolska.eu/Szepietowo/b269024,Zdjecia_lotnicze.html?f=1140350-foto
UsuńMożesz wejść na geoportal i usunąć drzewa na końcu lasu w kierunku Średnicy P. są ziemianki z 1939 r. Robiłem wywiady z kilkoma osobami z Szepietowa ale dotyczyło późniejszego okresu. Pozdrawiam
Zapomniałem dodać w czasie II WŚ w okolicznych domach mieszkali oficerowie sowieccy i tam w moim domu (jeszcze parterowym) połowa była zajęta przez Saszę z żoną i Żenię z żoną i dwójką dzieci. Dobrzy byli to ludzie przynajmniej wiem to z opowieści.
OdpowiedzUsuńW moim tzn mamy domu również mieszkał oficer sowiecki z żoną.Ona była Polką z zsrr,on kanalia,pijak.Nie pamiętam jak sie nazywali.Komisarzem był zdaje się Szubarin.
UsuńW budowie "Postrojek" brali udział mieszkańcy Szepietowa i okolicznych wiosek tzw szarawark,wuja wzięli do wojska w 40-41?,ale uciekł,ukrywał się u Stokowskich na kolonii.
Witam. To prawda wiele rzeczy jest do zbadania, jeżeli posiada Pan jakąś ciekawą wiedzę proszę to zapisywać w każdej dostępnej formie, póki są osoby i pamiętają te czasy a gdyby chciał się Pan podzielić informacjami, może są w domu jakieś stare zdjęcia, dokumenty można przesłać na mego mejla, byłbym wdzięczny. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń